Σχεδόν ακέραιος αμφορέας. Βρέθηκε το 1995 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη. Είχε χρησιμοποιηθεί ως τεφροδόχο αγγείο για τα κατάλοιπα από την καύση της νεκρής γυναίκας του τάφου Μ 84. Εκτός από τη στάχτη της καύσης, περιείχε και δύο σιδερένιες περόνες (Μ 2470, Μ 2471).

Έχει δακτυλιόσχημη βάση, ωοειδές σώμα, πλατύ λαιμό, χείλος που στρέφεται προς τα έξω και δύο οριζόντιες λαβές. Η κοιλιά και ο λαιμός διακοσμούνται με πλατιές και λεπτές ταινίες, οι οποίες έχουν παραμείνει στο χρώμα του πηλού. Η υπόλοιπη επιφάνεια του αγγείου είναι καλυμμένη με μαύρη βαφή.

Από τον ίδιο τάφο προέρχονται ένας σκύφος (Μ 2463), μία οινοχόη (Μ 2464), μία πυξίδα με πώμα (Μ 2465), ένα μαγειρικό σκεύος (Μ 2466), ένα δαχτυλίδι (Μ 2467), ένα σφονδύλι (Μ 2468) και μία πήλινη κούκλα (Μ 2469).